dv是什么牌子
| Анклам | |
 | |
| |
  Анклам | |
| Управа | |
| Зем?а | Германи?а |
|---|---|
| Покраина | Мекленбург-Западна Померани?а |
| Округ | Западна Померани?а-Гра?фсвалд |
| Градоначалник | Михаел Галандер (независен) |
| Основни податоци | |
| Површина | 56,57 км2 |
| Надм. височина | 5 м |
| Население | 12.312 (31 декември 2022)[1] |
| - Густина | 218 жит/км2 |
| Други информации | |
| Часовен по?ас | CET/CEST (UTC+1/+2) |
| Рег. табл. | VG, ANK, GW, PW, SBG, UEM, WLG |
| Пошт. бр. | 17389 |
| Повик. бр. | 03971 |
| Портал | anklam.de |
| Местоположба на градот Анклам во рамките на округот Западна Померани?а-Гра?фсвалд | |
 | |
| Координати | 53°51′N 13°41′E? / ?53.850°N 13.683°E |
Анклам (германски: Anklam, полапски: T?glim) — град историската област Западна Померани?а, во со?узната покраина Мекленбург-Западна Померани?а, Германи?а. Се нао?а на бреговите на реката Пене, на само осум километри од не?зиното устие во Малиот Залив (Kleines Haff), западниот дел на Шче?инскиот Залив. Анклам претставувал административно седиште на поранешниот округ Источна Западна Померани?а. Од септември 2011 е дел од округот Западна Померани?а-Гра?фсвалд.
Истори?а
[уреди | уреди извор]
Во раниот среден век, постоеле важни скандинавски и вендски населби близу денешниот град, сега познати како археолошки нао?алишта Алтес Лагер (Altes Lager Menzlin).
Анклам бил основан на место на напуштена вендска тврдина во текот на средновековното германско доселува?е. Прво бил именуван по основачот Танглим и ги добил градските права во 1244. Во 1283 станал член на Ханзата. Иако градот бил мал и невли?ателен споредено со другите ханзеатски градови, членството му донело богатство и разво? на Анклам.
Опа?а?ето на Анклам започнало со Триесетгодишната во?на, кога шведските и царските трупи се бореле скоро дваесет години за Анклам. Анклам бил окупиран од царските сили од 1627 до 1630,[2] и потоа од шведските сили.[3] По во?ната, Анклам станал дел од Шведска Померани?а во 1648. Во 1676 бил окупиран од Фридрих Вилхелм, изборен кнез на Бранденбург.
Во 1713, Анклам бил оп?ачкан од руски во?ници. Не бил запален до темел, како што наредил Петер Велики, на?многу поради отпорот од Кристи?ан Томезен Карл (?Карлсон“), по кого е именувана една улица во знак на се?ава?е.
?ужните делови на градот биле предадени на Кралството Пруси?а со Стокхолмскиот мир во 1720, додека помалиот северен брег на реката Пене останал шведски. Така, Анклам бил поделен град до 1815, кога во цела Западна Померани?а станала пруска и влегла во рамките на Покраината Померани?а.
Анклам бил скоро целосно уништен во неколку бомбашки напади од американските воздухопловни сили во 1943 и 1944 и во последните денови на Втората светска во?на, кога советските сили палеле и уништувале сè низ градот. Откако Пруси?а и неговите покраини биле распуштени и поголемиот дел од Померани?а бил предаден на Полска со одлука на Потсдамската конференци?а, Анклам станал дел од Источна Германи?а. Набрзо самата покраина Мекленбург-Западна Померани?а била распуштена, исто така, и Анклам влегол во рамките на новосоздадениот округ Но?бранденбург. Градот бил повторно изграден во прилично униформен соци?алистички стил.
По повторното обединува?е на Германи?а во 1990, Анклам станал дел од покраината Мекленбург-Западна Померани?а, ко?а била повторно создадена.
Знаменитости
[уреди | уреди извор]Порано, Анклам бил град со знача?но воено присуство и значе?е и затоа страдал многу во текот на Триесетгодишната во?на, Седумгодишната во?на и Втората светска во?на. Ова, заедно со посто?аните несре?и со пожари и чума, ?а направило неговата истори?а многу трагична. Утврдува?ата на Анклам бил срушени во 1762, иако старите ?идини сè уште посто?ат. Анклам има преостанато знача?ни градби. Црквата Св. Богородица, основана во XIII век и со не?зината денешна форма од XV век, била оштетена, но не и уништена во во?ната и обновена во 1947.[4]
Музеи
[уреди | уреди извор]- Музе? Ото Лилиентал
- Музе? во Камената порта; за месната истори?а (Museum im Steintor)
Сообра?а?
[уреди | уреди извор]Анклам е поврзан со автопатот А20, ко? се движи покра? брегот.
Железничката станица Анклам е опслужувана од национални и регионални возози до Ангерминде, Берлин, Дрезден, Еберсвалде, Франкфурт, Минхен, Прага и Штралзунд.
Познати лу?е
[уреди | уреди извор]- Кристи?ан Андреас Котениус — физичар
- Ха?нрих Хановер — правник и писател
- Улрих фон Хасел — дипломат и антинацист
- Лудвиг фон Хенк — вицеадмирал
- Густав Лилиентал — градител и реформатор
- Ото Лилиентал — воздухопловен пионер
- Гинтер Шабовски — политичар
- Мати?ас Шва?гхефер — глумец
- ?улиус Ургис — германско-евре?ски сценарист и критичар
- Макс Вагенкнехт — композитор
Ме?ународни односи
[уреди | уреди извор]Анклам е збратимен со следниве градови:
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ ?Населеност на окрузите, општините и месните заедници во Мекленбург-Западна Померани?а на 31 декември 2022 г.“. Статистичка служба на Мекленбург-Западна Померани?а. 2023. (германски)
- ↑ Langer, Herbert (2003). ?Die Anf?nge des Garnisionswesens in Pommern“. Во Asmus, Ivo; Droste, Heiko; Olesen, Jens E. (уред.). Gemeinsame Bekannte: Schweden und Deutschland in der Frühen Neuzeit (германски). Berlin-Hamburg-Münster: LIT Verlag. стр. 403. ISBN 3-8258-7150-9.
- ↑ Langer, Herbert (2003). ?Die Anf?nge des Garnisionswesens in Pommern“. Во Asmus, Ivo; Droste, Heiko; Olesen, Jens E. (уред.). Gemeinsame Bekannte: Schweden und Deutschland in der Frühen Neuzeit (германски). Berlin-Hamburg-Münster: LIT Verlag. стр. 397. ISBN 3-8258-7150-9.
- ↑ ?Готски наследство со тули“. Архивирано од изворникот на 2025-08-07. Посетено на 2025-08-07.
- Оваа стати?а вклучува текст од об?авено дело кое сега е ?авна сопственост: Chisholm, Hugh, уред. (1911). Encyclop?dia Britannica (11. изд.). Cambridge University Press. Отсутно или празно
|title=(help)
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
?Анклам“ на Ризницата ? |
- Офици?ална страница (германски)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|